- mienszewik
- m III, DB. -a, N. \mienszewikkiem; lm M. \mienszewikicy, DB. -ówhist. «zwolennik mienszewizmu»‹ros.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
mienszewik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. mienszewikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} członek odłamu socjaldemokracji rosyjskiej, powstałego po rozłamie tej partii w 1903 r., przeciwstawiającego się koncepcjom bolszewików <ros.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mienszewicki — mienszewickiccy przym. od mienszewik Program mienszewicki. Przywódcy mienszewiccy … Słownik języka polskiego