baksztag

m III, D. -u, N. \baksztaggiem

1. lm M. -i

żegl. «lina biegnąca od górnej części masztu do tyłu, przymocowana do burty, wzmacniająca maszt z boku»

2. blm

żegl. «wiatr wiejący z boku, od rufy; trzy czwarte wiatru»

‹niem. z hol.›