mieszaniec

mieszaniec
m II, DB. \mieszaniecańca; lm D. \mieszaniecańców
1. lm MB. \mieszaniecańce
«organizm roślinny lub zwierzęcy powstały ze skrzyżowania na drodze płciowej dwóch genetycznie różnych form rodzicielskich (odmian, ras, gatunków); bastard, hybryd»

Mieszaniec ogara i charta.

2. lm M. \mieszaniecańcy, B.=D.
«człowiek pochodzący od rodziców należących do różnych ras»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • mieszaniec — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. mieszaniecańcu || mieszaniecańcze; lm M. mieszaniecańcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek będący potomkiem rodziców należących do różnych ras : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mulaci to mieszańcy rasy białej i czarnej. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bastard — m IV, DB. a, Ms. bastardrdzie; lm M. ci bastardrdzi, te y 1. lm DB. ów książk. «dziecko nieślubne zwłaszcza potomek królewski ze związku pozamałżeńskiego» 2. lm M. y biol. «mieszaniec zwierzęcy, zwłaszcza pochodzący ze skrzyżowania dwóch gatunków …   Słownik języka polskiego

  • czerecha — ż III, CMs. czerechaesze; lm D. czerechaech «naturalny mieszaniec czereśni i wiśni, którego owoce, mające wygląd pośredni, a smak wiśni, cenione są w przetwórstwie» …   Słownik języka polskiego

  • hybryd — m IV, DB. a, Ms. hybrydydzie; lm M. y → mieszaniec w zn. 1 ‹łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • hybryda — ż IV, CMs. hybrydaydzie; lm D. hybrydayd 1. biol. «zwierzę lub roślina powstała ze skrzyżowania dwóch genetycznie różnych zwierząt lub roślin, np. należących do różnych ras albo gatunków; mieszaniec» 2. jęz. «wyraz złożony z elementów należących… …   Słownik języka polskiego

  • kundel — m I, DB. kundeldla; lm M. kundeldle, D. kundeldli a. kundeldlów «pies, mieszaniec rasowy, najczęściej wiejski pies podwórzowy; burek» Łaciaty kundel …   Słownik języka polskiego

  • metys — m IV, DB. a, Ms. metyssie 1. Metys; lm M. i, DB. ów «potomek białego mężczyzny i Indianki albo białej kobiety i Indianina; czasem także o każdym mieszańcu, potomku przedstawicieli różnych ras (odmian) człowieka» 2. lm MB. y zootechn. «w hodowli… …   Słownik języka polskiego

  • mieszańcowy — przym. od mieszaniec Cechy mieszańcowe. Rośliny mieszańcowe. Koniczyna, lucerna mieszańcowa …   Słownik języka polskiego

  • osłomuł — m IV, DB. a, Ms. osłomułule; lm M. y «mieszaniec powstały ze skrzyżowania konia i oślicy, bezpłodny, z wyglądu podobny do konia» …   Słownik języka polskiego

  • tchórzofretka — ż III, CMs. tchórzofretkatce; lm D. tchórzofretkatek zool. «mieszaniec z rodziny łasicowatych, uzyskany przez skrzyżowanie tchórza z fretką, cenne zwierzę futerkowe» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”