- mieszczuch
- m III, DB. -a; lm M. -y, DB. -ów«człowiek przywykły i umiejący żyć tylko w mieście; pogardliwie o mieszkańcu miasta»
Słownik języka polskiego . 2013.
mieszczuch
Look at other dictionaries:
mieszczuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek przyzwyczajony do życia w mieście, do jego wygód, udogodnień, uzależniony od nich : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezaradny, wygodny mieszczuch.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieszczuch — Mieszkaniec miasta Eng. A city dweller … Słownik Polskiego slangu
facjent cylinderski — mieszczuch … Słownik gwary warszawskiej
typowy — typowywi 1. «odpowiadający pewnemu typowi, pewnej serii przedmiotów, ludzi, zjawisk, będący ich charakterystycznym przedstawicielem; zawierający cechy charakterystyczne dla danego typu; często spotykany, charakterystyczny, znamienny» Typowy błąd … Słownik języka polskiego
zakamieniały — zakamieniałyali «zatwardziały w czymś; uparty, zawzięty, nieustępliwy, nieugięty» Zakamieniały mieszczuch. Była zakamieniała w nienawiści … Słownik języka polskiego
filister — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. filistertrze; lm M. filistertrzy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek bez wyższych aspiracji, ograniczony, o ciasnych horyzontach; mieszczuch, kołtun <niem.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miastowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, miastowywi, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który mieszka w mieście; mieszczuch : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ci miastowi pojęcia nie mają o życiu na wsi! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
