miękczyć

ndk VIb, \miękczyćczę, \miękczyćczysz, miękcz, \miękczyćczył, \miękczyćczony

1. «czynić miękkim»

Miękczyć skórę na buty przez moczenie.

przen. «czynić łagodnym, pozbawiać surowości, bezwzględności; skłaniać do ustępstw; wzruszać»

Miękczyć czyjeś serce.

Miękczyć czyjś gniew.

Miękczyła ojca pokornymi prośbami.

2. jęz. «wymawiać głoskę ze wzniesieniem środka języka ku podniebieniu twardemu; palatalizować»

Miękczyć spółgłoskę p w wyrazie piekło.

miękczyć się jęz. «o głoskach: być miękczonym, palatalizowanym»