- miglanc
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -ówpot. «człowiek leniwy a sprytny, wykręcający się od pracy, szukający łatwego, lekkiego życia; nierób, cwaniak, spryciarz»‹jidysz.›
Słownik języka polskiego . 2013.
miglanc
Look at other dictionaries:
miglanc — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek leniwy, unikający pracy, chcący bez wysiłku, sprytem i kombinatorstwem zapewnić sobie łatwe, przyjemne życie; cwaniak, spryciarz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprytny, cwany … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miglanc — sprytny łobuz; cwaniak … Słownik gwary warszawskiej
