minięcie

minięcie
n I
rzecz. od minąć.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • mânie — MÂNÍE, mânii, s.f. 1. Izbucnire de iritare violentă, dar trecătoare, împotriva cuiva sau a ceva; furie, supărare mare. ♢ loc. adj. Iute (sau grabnic, rău) la mânie = care se înfurie uşor; irascibil. ♦ Necaz, ciudă. 2. (pop.; adesea determinat… …   Dicționar Român

  • start — m IV, D. u, Ms. startrcie; lm M. y 1. «rozpoczęcie biegu, wyścigu itp.; miejsce, w którym zawodnik rozpoczyna bieg, wyścigi itp.; wzięcie udziału w jakichś zawodach, konkurencjach sportowych» Starty halowe, pucharowe. Start lekkoatletów. Start do …   Słownik języka polskiego

  • upływ — m IV, D. u, Ms. upływwie, blm 1. «o pewnym okresie, przeciągu czasu: przejście, minięcie, skończenie się» Po upływie godziny, kwadransa. Przed upływem miesiąca. ∆ Z upływem lat, czasu itp. «w miarę upływania, przemijania lat, czasu itp.» 2.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”