Słownik języka polskiego . 2013.
mocznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} bezbarwna i bezwonna substancja krystaliczna wytwarzana w organizmach jako końcowy produkt przemian amoniaku powstającego z azotu, aminokwasów i białek, bardzo dobrze rozpuszczalna w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dializa — ż IV, CMs. dializazie, blm chem. «rozdzielanie substancji polegające na różnej zdolności przenikania przez odpowiednie przegrody półprzepuszczalne; metoda oczyszczania roztworów koloidowych z elektrolitów (kwasów, zasad, soli)» ∆ med. Dializa… … Słownik języka polskiego
karbamid — m IV, D. u, Ms. karbamididzie, blm chem. → mocznik ‹łac. + amid› … Słownik języka polskiego
mocznikowy — przym. od mocznik Związki, środki, produkty mocznikowe … Słownik języka polskiego
tiomocznik — m III, D. a, N. tiomocznikkiem, blm chem. «substancja krystaliczna, pochodna mocznika, stosowana w przemyśle farmaceutycznym, w przemyśle barwników i tworzyw sztucznych, w fotografii» ‹gr. + mocznik› … Słownik języka polskiego
wydalina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wydalinanie, zwykle w lm, biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} związek powstały w procesie przemiany materii w komórkach, niepodlegający dalszej przeróbce i przyswajaniu, usuwany przez organizm, np. dwutlenek węgla,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
