monokryształ

monokryształ
m IV, D. -u, Ms. \monokryształale; lm M. -y
fiz. «pojedynczy kryształ lub krystalit nie wykazujący zrostów, pęknięć ani wyrostków, naturalny lub wytwarzany sztucznie; powszechnie stosowany w badaniach naukowych i technice (np. w laserach, tranzystorach)»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • kwarc — m II, D. u; lm M. e, D. ów miner. «dwutlenek krzemu, najpospolitszy minerał skorupy ziemskiej, bezbarwny lub zabarwiony, np. na fioletowo, żółto, brunatno, o szklistym połysku; stosowany m.in. w jubilerstwie, przemyśle optycznym, radiotechnice»… …   Słownik języka polskiego

  • monokrystaliczny — przym. od monokryształ Monokrystaliczna struktura minerału. Monokrystaliczne włókno metalowe …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”