możliwie

możliwie
\możliwieej
1. «w miarę możliwości, tak jak się tylko da»

Przyjdź możliwie najwcześniej.

Otrzymywałem oceny możliwie najwyższe.

Starał się możliwie najlepiej to wykonać.

2. pot. «dość dobrze, nie najgorzej, znośnie, jako tako»

Zachowywać się możliwie.

Uczy się możliwie.

Wyglądała możliwiej niż zwykle.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • możliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., możliwieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tak jak pozwalają możliwości, jak tylko się da : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrób to możliwie jak najszybciej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • klin — 1. Wbić klin (klina) między kogoś «poróżnić, pokłócić kogoś»: (...) wicepremier powiedział, aby opozycja nie próbowała „w sposób prymitywny” wbijać klina między AWS i UW, bo to się nie uda. Rzecz 04/12/1997. 2. (Wybić) klin klinem «zwalczyć… …   Słownik frazeologiczny

  • łopatka — Położyć, powalić, rozłożyć, kłaść kogoś na (obie) łopatki a) pot. «pokonać kogoś, być znacznie lepszym od kogoś, wyraźnie wyprzedzać kogoś w jakiejś rywalizacji»: Należało więc główne siły skoncentrować na froncie zachodnim, rzucić je na Francję… …   Słownik frazeologiczny

  • nawa — podn. Nawa państwowa «państwo»: Często dążenia Polski i jej sąsiadów wzajemnie się wykluczały, stanowiły zarzewie konfliktów. Ludzie kierujący polską nawą państwową, a także i duże odłamy społeczeństwa, dążyły do budowy Polski w możliwie… …   Słownik frazeologiczny

  • antroposkopia — ż I, DCMs. antroposkopiapii, blm «dział antropologii zajmujący się metodyką możliwie ścisłego opisu cech jakościowych człowieka, głównie za pomocą skal wzorcowych i schematycznych rysunków» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • biec — a. biegnąć ndk Vc, biegnę, biegniesz, biegnij, biegł 1. «posuwać się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkich skoków» Biec długimi susami, szybko. Konie biegły galopem, kłusem, truchtem. Biec na dystansie stu metrów a. na sto metrów, środ …   Słownik języka polskiego

  • finisz — m II, D. u; lm M. e, D. ów ( y) 1. sport. «końcowy odcinek wyścigu» Wziąć kogoś na finiszu. ∆ Lotny finisz «z góry wyznaczony punkt na trasie wyścigu, gdzie zawodnik, przebywający go jako pierwszy zdobywa punkty lub nagrodę» 2. sport. «końcowa,… …   Słownik języka polskiego

  • jako — 1. «wyraz wiążący z wyrazem nadrzędnym rzeczowniki (rzadziej występujące w ich funkcji przymiotniki lub imiesłowy) uwydatniające funkcję, szczególny charakter czegoś, zajęcie, stanowisko, rolę pełnioną w stosunku do czegoś itp.» Często się go… …   Słownik języka polskiego

  • łożysko — n II, N. łożyskokiem; lm D. łożyskoysk 1. «zagłębienie wyżłobione przez płynącą wodę; koryto» Łożysko rzeki, strumienia. 2. anat. «u człowieka i ssaków: narząd łączący błony płodowe zarodka z macicą, umożliwiający fizjologiczną wymianę między… …   Słownik języka polskiego

  • model — m I; lm M. e 1. D. u, B.=M.; lm D. i «wzór, według którego coś jest lub ma być wykonywane; przedmiot będący kopią lub wzorcem danego przedmiotu wykonany zwykle w mniejszych rozmiarach, z materiałów zastępczych; próbny egzemplarz jakiejś serii… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”