mroczyć

mroczyć
ndk VIb, \mroczyćczy, \mroczyćczył
książk. «czynić mrocznym, przysłaniać światło; zaciemniać, ćmić»

Mgła mroczy światło latarń.

mroczyć się «pogrążać się w mroku, ciemnieć, szarzeć, mrocznieć»

Niebo się mroczy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • морочить — морокун колдун , морочить темнеть , воронежск. (ЖСт. 15, 1, 2, 5), укр. морочити одурять, лишать сознания, забивать голову ст. слав. о , по мрачити σκοτίζειν, болг. мрача затемнять, омрачать , сербохорв. мрачити се мрачнеть , словен. mračiti… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”