- nablagować
- dk IV, \nablagowaćguję, \nablagowaćgujesz, \nablagowaćguj, \nablagowaćowałpot. «naopowiadać dużo nieprawdziwych, zmyślonych rzeczy; nałgać»
Nablagował kolegom, że wakacje spędził w Afryce.
Słownik języka polskiego . 2013.
nablagować
Look at other dictionaries:
na- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych» a) «wzmagający intensywność tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nablagować, nagadać, nałapać, naobiecywać, narwać, nasuszyć, nażąć» b) «oznaczający realizację tego,… … Słownik języka polskiego
nazmyślać — dk I, nazmyślaćam, nazmyślaćasz, nazmyślaćają, nazmyślaćaj, nazmyślaćał, nazmyślaćany «wiele czegoś zmyślić; nablagować, nakłamać» Nazmyślać historyjek … Słownik języka polskiego
pobujać — dk I, pobujaćam, pobujaćasz, pobujaćają, pobujaćaj, pobujaćał, pobujaćany 1. «spędzić jakiś czas na bujaniu, huśtaniu kogoś albo czegoś, wprawić w jednostajny ruch; pokołysać, pohuśtać» Przez chwilę pobujała płaczące niemowlę. Wysokie fale… … Słownik języka polskiego
