- banderowiec
- m II, DB. \banderowiecwca; lm M. \banderowiecwcy, DB. \banderowiecwcówpot. «członek ukraińskiej organizacji nacjonalistyczno-faszystowskiej, działającej w okresie II wojny światowej»‹od nazwiska›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
banderowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. banderowiecwcu || banderowiecwcze; lm M. banderowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} żołnierz ukraińskich oddziałów wojskowych z czasów II wojny światowej, dowodzonych przez Stepana Banderę (w społeczeństwie polskim z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień