nacechować

nacechować
dk IV, \nacechowaćcechuję, \nacechowaćcechujesz, \nacechowaćcechuj, \nacechowaćował, \nacechowaćowany
1. zwykle w imiesł. biernym «nadać czemuś określoną właściwość, cechę, określony rys, charakter; naznaczyć, napiętnować»

Poglądy nacechowane pesymizmem.

Postępek nacechowany szlachetnością.

Wyrazy nacechowane stylistycznie.

2. «opatrzyć coś cechą, znakiem; ostemplować»

Nacechować ścięte sosny.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nacechować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}cechować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • naciosać — dk I, naciosaćam, naciosaćasz, naciosaćają, naciosaćaj, naciosaćał, naciosaćany, rzad. IX, naciosaćcioszę (naciosaćcieszę), naciosaćcioszesz (naciosaćcieszesz), naciosaćciosz (naciosaćciesz) naciosywać ndk VIIIa, naciosaćsuję, naciosaćsujesz,… …   Słownik języka polskiego

  • napiętnować — dk IV, napiętnowaćnuję, napiętnowaćnujesz, napiętnowaćnuj, napiętnowaćował, napiętnowaćowany 1. «uznać coś za zło, za hańbę, ostro potępić kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Napiętnować kogoś publicznie. Napiętnować czyjeś… …   Słownik języka polskiego

  • naznaczyć — dk VIb, naznaczyćczę, naznaczyćczysz, naznaczyćznacz, naznaczyćczył, naznaczyćczony naznaczać ndk I, naznaczyćam, naznaczyćasz, naznaczyćają, naznaczyćaj, naznaczyćał, naznaczyćany 1. «opatrzyć coś jakimś znakiem, piętnem, znamieniem itp.;… …   Słownik języka polskiego

  • cechować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, cechowaćchuję, cechowaćchuje, cechowaćany, {{/stl 8}}– nacechować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ocechować {{/stl 22}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} umieszczać na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”