bandżo

bandżo
n ndm
«instrument muzyczny szarpany o długiej szyjce, okrągłym pudle rezonansowym krytym błoną, i o różnej liczbie strun, używany w muzyce dżezowej; bandżola»

Śpiewać przy akompaniamencie bandżo.

Grać na bandżo.

ang.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • bandżo — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}banjo {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} strunowy instrument muzyczny o małym, okrągłym pudle rezonansowym, popularny zwłaszcza w muzyce jazzowej <ang.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • banjo — [wym. bandżo] n ndm → bandżo …   Słownik języka polskiego

  • banjo — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. bandżo]{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bandżo {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bandżola — ż I, DCMs. bandżolali; lm D. bandżolali → bandżo …   Słownik języka polskiego

  • banjola — [wym. bandżola] ż I, DCMs. banjolali; lm D. banjolali → bandżo …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”