nadgonić

dk VIa, \nadgonićnię, \nadgonićnisz, \nadgonićgoń, \nadgonićnił, \nadgonićniony - nadganiać ndk I, \nadgonićam, \nadgonićasz, \nadgonićają, \nadgonićaj, \nadgonićał, \nadgonićany

«idąc, biegnąc szybko nadrobić opóźnienie»

Idźcie już, ja was nadgonię.

przen. pot. «uzupełnić, wyrównać braki, zaległości»

Zaczął później, ale już nadgonił robotę.

Nadgonić plan.