- nadludzie
- DB. \nadludziedzi, N. \nadludzieludźmi; lp p. nadczłowiekforma supletywna rzeczownika nadczłowiek
Uważali się za nadludzi.
Słownik języka polskiego . 2013.
nadludzie
Look at other dictionaries:
nadludzie — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nadczłowiek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadczłowiek — m III, DB. a, N. nadczłowiekkiem; lm p. nadludzie «wyższy rzekomo okaz gatunku człowieka (zwykle ironicznie); według Nietzschego: osobnik władczy, bezwzględny, którego nie dotyczą powszechne normy etyczne» … Słownik języka polskiego
nadczłowiek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. nadludzie, D. nadludzi, N. nadludźmi {{/stl 8}}{{stl 7}} w filozofii Nietzschego: człowiek stojący ponad wszelkimi normami etycznymi, społecznymi itp., władczy, bezwzględny; w ideologii hitlerowskiej:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
