- naindyczony
- \naindyczonyczenipot. «taki, który się naindyczył, mający gniewny wyraz twarzy; rozgniewany, niezadowolony, nadąsany, naburmuszony»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
naindyczony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, naindyczonyczeni, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} naburmuszony; mający nadąsaną, obrażoną minę; napuszony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągle chodzi naindyczony. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień