- najemca
- m odm. jak ż II, DCMs. \najemcacy; lm M. \najemcacy, DB. \najemcaców«osoba odnajmująca coś od kogoś, biorąca coś w najem»
Najemca lokalu.
Słownik języka polskiego . 2013.
najemca
Look at other dictionaries:
najemca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. najemcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba wynajmująca coś od kogoś, biorąca coś w najem {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lokator — m IV, DB. a, Ms. lokatororze; lm M. lokatororzy, DB. ów 1. «osoba mieszkająca w wynajętym lokalu; najemca lokalu» Spis lokatorów. ∆ Dziki lokator «lokator, który samowolnie zajął lokal» ∆ Ochrona lokatorów «całokształt przepisów regulujących, w… … Słownik języka polskiego
podnająć — dk Xc, podnająćjmę, podnająćjmiesz, podnająćjmij, podnająćjął, podnająćjęła, podnająćjęli, podnająćjęty, podnająćjąwszy podnajmować ndk IV, podnająćjmuję, podnająćjmujesz, podnająćjmuj, podnająćował, podnająćowany «wynająć, wydzierżawić coś komuś … Słownik języka polskiego
czarter — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}charter {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czartererze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umowa między właścicielem statku lub samolotu a najemcą, regulująca sprawy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
