nakładany

nakładany
imiesł. przymiotnikowy bierny czas. nakładać (p. nałożyć)
nakładany w użyciu przym. «o kieszeniach, mankietach: przyszywany na wierzchu, często z innego materiału niż całe ubranie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • nakładany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o kieszeniach, mankietach, kołnierzu itp.: przyszywany na wierzchu; naszywany {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Czech cuisine — Vepřo knedlo zelo (Roast pork with dumplings and sauerkraut) …   Wikipedia

  • ЗАРЯД НАРУЖНЫЙ — заряд взрывчатого вещества, прикреплённый к поверхности разрушаемого объекта (Болгарский язык; Български) външен заряд (Чешский язык; Čeština) příložná [povrchová] nálož (Немецкий язык; Deutsch) aufgelegte Sprengladung (Венгерский язык; Magyar)… …   Строительный словарь

  • akcyza — ż IV, CMs. akcyzazie; lm D. akcyzayz przestarz. «podatek pośredni nakładany na niektóre artykuły spożywcze, przedmioty użytkowe lub usługi pobierany zazwyczaj od przedsiębiorcy, który wlicza go do ceny towarów lub usług» Nakładać akcyzę na… …   Słownik języka polskiego

  • bandaż — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «pas płótna, gazy lub innego materiału służący do umocowania opatrunku, unieruchomienia kończyny lub powstrzymania krwawienia» Bandaż elastyczny. Założyć bandaż na zranioną nogę. Obwiązać rękę bandażem. 2. techn.… …   Słownik języka polskiego

  • kapiszonówka — ż III, CMs, kapiszonówkawce; lm D. kapiszonówkawek «strzelba dawnego typu, w której zapalnikiem jest kapiszon nakładany na panewkę» …   Słownik języka polskiego

  • koloratka — ż III, CMs. koloratkatce; lm D. koloratkatek «biały sztywny nakładany kołnierzyk zapinany z tyłu, noszony przez duchownych» ‹z fr.› …   Słownik języka polskiego

  • krępulec — m II, D. krępuleclca; lm M. krępuleclce, D. krępuleclców med. «opaska uciskowa, rurka lub pasek gumowy nakładany na kończynę na określony czas, w celu zatrzymania krwawienia przez uciśnięcie naczyń krwionośnych» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • nakładka — ż III, CMs. nakładkadce; lm D. nakładkadek 1. «materiał, tworzywo nakładane w jakiejś formie na inne materiały, przedmioty itp.; przedmiot, przyrząd nakładany na coś; nasadka» Nakładka asfaltowa na szosie. Płozy sanek sportowych z nakładkami z… …   Słownik języka polskiego

  • nałokietnik — m III, D. a, N. nałokietnikkiem; lm M. i 1. rzad. «rodzaj rękawa (od dłoni do łokcia), zakładanego czasem przez pracowników biurowych na właściwy rękaw w celu ochronienia go przed zniszczeniem» 2. sport. «ochraniacz nakładany na łokieć podczas… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”