- nałogowiec
- m II, DB. \nałogowiecwca, W. \nałogowiecwcze (\nałogowiecwcu); lm M. \nałogowiecwcy, DB. \nałogowiecwców«człowiek mający jakiś nałóg - szkodliwy dla zdrowia nawyk»
Palacz nałogowiec.
Słownik języka polskiego . 2013.
nałogowiec
Look at other dictionaries:
nałogowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. nałogowiecwcu || nałogowiecwcze; lm M. nałogowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba uzależniona od czegoś (np. narkotyków, alkoholu, papierosów) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pije tyle, że stał się nałogowcem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzależniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym Ia, uzależnionynie, uzależnionynieni, {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która popadła w uzależnienie, nałóg; nałogowiec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczenie uzależnionych w szpitalu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
