namotać

namotać
dk I, \namotaćam, \namotaćasz, \namotaćają, \namotaćaj, \namotaćał, \namotaćany
1. «motając zwinąć, nawinąć na coś pewną ilość nici, przędzy, sznurka itp.»

Namotać bawełny, wełny do cerowania.

Namotać linkę na haki.

przestarz. Namotać sobie na wąs (przeciw komuś, na coś) «uwziąć się na kogoś, na coś, powziąć względem kogoś (zwykle przeciw komuś) pewne zamiary; zagiąć na kogoś, na coś parol»
2. pot. «narobić intryg; nagmatwać, naplątać, nakręcić»

Namotał tak, że wszystkich z wszystkimi pokłócił.

3. pot. «odpowiednio przygotować grunt, aby móc urzeczywistnić jakiś zamiar, nadać czemuś bieg; zaaranżować, urządzić coś»

Namotać sobie spotkanie, randkę, romans.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • namotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, namotaćam, namotaća, namotaćają, namotaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nawinąć pewną ilość nici, przędzy itp. na coś, obwinąć wokół czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Namotać nici …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • namotać — nawiązać znajomośści …   Słownik gwary warszawskiej

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”