narożnik

narożnik
m III, D. -a, N. \narożnikkiem; lm M. -i
1. «miejsce zetknięcia się dwóch ścian zewnętrznych; węgieł, róg; pomieszczenie wybudowane w tym miejscu»

Narożniki domu.

2. «ozdoba albo okucie służące do umocnienia połączenia krawędzi, rogów czegoś (np. ścianek czegoś)»

Narożnik ochronny.

Narożnik okienny.

3. «mebel w kształcie litery L, przeznaczony do ustawiania w rogu mieszkania»
4. rzad. «narożna część czegoś, kąt»

Narożniki pokoju.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • narożnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, gdzie zbiegają się dwa boki płaskiego przedmiotu, narysowanej figury itp. lub dwie ściany czegoś (kąt między dwiema stykającymi się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • НАРОЖНИК — укороченная стропильная нога, поддерживающая участок ската между накосной стропильной ногой и свесом крыши (Болгарский язык; Български) късо покривно ребро (Чешский язык; Čeština) zkrácená krokev (Немецкий язык; Deutsch) Schifter (Венгерский… …   Строительный словарь

  • faseta — ż IV, CMs. fasetaecie; lm D. fasetaet 1. archit. bud. «ukośnie ścięta krawędź naroża stosowana w budownictwie przy elementach narażonych na uszkodzenia (filary, obramowania okien itp.); wklęsły zaokrąglony narożnik między ścianami a sufitem lub… …   Słownik języka polskiego

  • naroże — n I; lm D. narożeży «narożna część czegoś; róg, narożnik, węgieł» Naroże budynku. ∆ Naroże dachu «krawędź dwóch połaci dachowych przyległych, tworzących kąt wypukły od wewnętrznej strony dachu» …   Słownik języka polskiego

  • narożnikowy — przym. od narożnik (zwykle w zn. 1 i 3) Pokój narożnikowy. Kanapa narożnikowa …   Słownik języka polskiego

  • węgieł — m IV, D. węgiełgła, Ms. węgiełgle; lm M. węgiełgły, D. węgiełgłów «miejsce zetknięcia się dwu ścian zewnętrznych (pionowych) budynku; narożnik» Węgieł domu, stodoły. Ukryć się za węgłem. Wyjść, wyskoczyć zza węgła. ∆ Wiązać, łączyć bierwiona,… …   Słownik języka polskiego

  • winkiel — m I, D. winkielkla; lm M. winkielkle, D. winkielkli a. winkielklów 1. pot. «węgieł, narożnik» Stać za winklem. Podglądać zza winkla. 2. «przyrząd do wyznaczania kąta prostego; kątownik» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • bliźniak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. bliźniakacy || ki {{/stl 8}}{{stl 7}} jedno z bliźniąt – chłopczyk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bracia bliźniacy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bliźniak II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • długi róg — {{/stl 13}}{{stl 7}} w piłce nożnej: narożnik bramki znajdujący się dalej od zbliżającego się z boku bramki zawodnika z piłką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłać piłkę w długi róg bramki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kamień węgielny — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży kamień kładziony jako fundament pod narożnik budynku (dawniej zwłaszcza w budownictwie drewnianym) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} akt… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”