nastrosz

m II, D. -a; lm M. -e, D. -y

bot. «Epacris, wiecznie zielony krzew z rodziny nastroszowatych, występujący w czterdziestu gatunkach w Australii, na Nowej Zelandii i Nowej Kaledonii; uprawiany także w doniczkach jako roślina ozdobna o barwnych kwiatach»

* zool. Nastrosz pawik «Smerinthus ocellata, motyl z rodziny zawisaków, o skrzydłach przednich jasnoszarych, tylnych w pawie oczka; gąsienica żeruje na wierzbie, topoli, gruszy i jabłoni; w Polsce pospolity»