nastrzępić

nastrzępić
dk VIa, \nastrzępićpię, \nastrzępićpisz, \nastrzępićstrzęp, \nastrzępićpił, \nastrzępićpiony - rzad. nastrzępiać ndk I, \nastrzępićam, \nastrzępićasz, \nastrzępićają, \nastrzępićaj, \nastrzępićał, \nastrzępićany
1. «narobić przy czymś strzępów»

Nastrzępić bibułek.

Nastrzępić brzegów materiału.

2. «nastroszyć, najeżyć; pokryć czymś sterczącym»

Nastrzępić wąsy.

nastrzępić się - rzad. nastrzępiać się «być nastroszonym, nastrzępionym; najeżyć się»

Włosy nastrzępiły mu się nad czołem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • nastrzępić — pot. Nastrzępić (sobie) języka «powiedzieć dużo na jakiś temat, zwykle bez skutku»: Zawsze mi wszyscy do głowy kładli, że honor jest najważniejszy! Ile tata sobie języka nastrzępił? Mama ile mi do głowy napakowała? A teraz, jak przychodzi chwila… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”