natarczywie

natarczywie
\natarczywieej
przysłów. od natarczywy

Domagać się natarczywie wsparcia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • natarczywie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., natarczywieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób natarczywy; natrętnie, nachalnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Natarczywie żądać wyjaśnień. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spytki — Wziąć, brać kogoś na spytki «wypytać, wypytywać kogoś o coś, często natarczywie»: Marta wpadła w „dołek”, czego nie udało się ukryć przed bacznym okiem Jerzego. Zręcznie wziął na spytki przyjaciółkę i... okazało się, że przyjaciółka też jest… …   Słownik frazeologiczny

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • bombardować — ndk IV, bombardowaćduję, bombardowaćdujesz, bombardowaćduj, bombardowaćował, bombardowaćowany 1. «zrzucać bomby z samolotu w celu rażenia obiektów naziemnych i morskich; dawniej: silnie ostrzeliwać obiekty pociskami artyleryjskimi» Bombardować… …   Słownik języka polskiego

  • indagować — ndk IV, indagowaćguję, indagowaćgujesz, indagowaćguj, indagowaćował, indagowaćowany «prowadzić indagację; wypytywać, dopytywać się, badać» Indagować kogoś o coś, w jakiejś sprawie, na jakiś temat. Podchwytliwie, natarczywie indagować. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kalosz — m II, D. a; lm M. e, D. y zwykle w lm «obuwie gumowe nakładane na obuwie zwykłe dla ochrony od wilgoci i błota» Płytkie, głębokie kalosze. Męskie, damskie kalosze. ◊ pot. To inna para kaloszy «to inna sprawa, to całkiem co innego» ◊ Włazić z… …   Słownik języka polskiego

  • nachalny — nachalnyni, nachalnyniejszy posp. «taki, który zuchwale się naprzykrza, natarczywie czegoś żąda, którego trudno się pozbyć; natrętny, natarczywy» Nachalny interesant. Nachalne dziecko. Nachalna prośba. ‹ros.› …   Słownik języka polskiego

  • nalegać — ndk I, nalegaćam, nalegaćasz, nalegaćają, nalegaćaj, nalegaćał «natarczywie, uparcie chcieć czegoś od kogoś, zmuszać kogoś do czegoś, wywierać presję; żądać, domagać się, dopominać się» Nalegali, żeby ich odwiedzić. Nalegać na zwaśnionych, aby… …   Słownik języka polskiego

  • naprosić — dk VIa, naprosićproszę, naprosićsisz, naprosićproś, naprosićsił, naprosićproszony «zaprosić, sprosić wiele osób» Naproszono wiele gości. naprosić się «prosić o coś długo, natarczywie, wielokrotnie» Naprosić się o wsparcie …   Słownik języka polskiego

  • nastawać — ndk IX, nastawaćstaję, nastawaćstajesz, nastawaćwaj, nastawaćwał 1. forma ndk czas. nastać (p.) 2. «domagać się czegoś usilnie, natarczywie, upierać się przy czymś, upominać się z naciskiem o coś; nalegać» Nastawać na syna, aby podjął pracę. 3.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”