- natręt
- m IV, DB. -a, Ms. \natrętęcie; lm M. \natrętęci, DB. -ów«człowiek natrętny; gość, towarzysz nieproszony, niepożądany; intruz»
Nie móc się uwolnić od natręta.
Słownik języka polskiego . 2013.
natręt
Look at other dictionaries:
natręt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. natrętęcie; lm M. natrętęci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba natrętna, narzucająca się, naprzykrzająca się komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mogą już znieść tego natręta. Pozbyć się natręta pod byle pretekstem. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tutt'natrèt — tutto di seguito (lett. tutta una tirata ) … Dizionario Materano
Ржевусские — польский дворянский род, давший Польше целый ряд общественных деятелей и писателей. Важнейшие из них: Николай Флориан Р. († в 1687 г.) подскарбий надворный коронный, участник всех войн эпохи Яна Казимира и Яна Собесского. Станислав Матвей Р. († в … Большая биографическая энциклопедия
Wacław Rzewuski — (1705 1779) was a Polish drama writer and poet as well as a military commander and a Grand Crown Hetman. As a notable nobleman and magnate, Rzewuski held a number of important posts in the administration of the Polish Lithuanian Commonwealth. He… … Wikipedia
Ржевусские — польский дворянский род, давший Польше целый ряд общественных деятелей и писателей. Важнейшие из них: Николай Флориан Р. († в 1687 г.) подскарбий надворный коронный, участник всех войн эпохи Яна Казимира и Яна Собесского. Станислав Матвей Р. († в … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Ржевуские — Описание г … Википедия
Ржевусские — Ржевуские польский дворянский род герба Крживда. Крживда герб Ржевуских Происходит из Подляшья, впервые упомянут в документах в 1541 г. в связи с Христофором Ржевуским. Род насчитывает многочисленных старост, воевод, офицеров и епископов. Герб… … Википедия
Ржевуский, Вацлав Пётр — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Ржевуский. Вацлав Пётр Ржевуский Wacław Piotr Rzewuski … Википедия
bezczelny — bezczelnyni, bezczelnyniejszy «nie liczący się z niczym i nikim, odznaczający się zbytnią pewnością siebie; zuchwały» Bezczelny natręt, próżniak. Bezczelne kłamstwo. Bezczelna odpowiedź. Bezczelne panoszenie się kogoś gdzieś. Stawać się coraz… … Słownik języka polskiego
intruz — m IV, DB. a, Ms. intruzzie; lm M. ci i, te y, DB. ów «osoba źle, niechętnie widziana w jakimś środowisku; nieproszony gość, natręt» Czuć się intruzem. Traktować kogoś jak intruza. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
