natywizm

m IV, D. -u, Ms. \natywizmzmie, blm

1. filoz. «pogląd przyjmujący istnienie idei (cech) wrodzonych, niezależnych od doświadczenia i z nich wywodzący poznanie»

2. psych. «teoria podkreślająca wpływ czynników wrodzonych i dziedzicznych na kształtowanie się osobowości, głównie zdolności, człowieka»

‹z łac.›