- nawalić
- dk VIa, \nawalićlę, \nawalićlisz, \nawalićwal, \nawalićlił, \nawalićlony - nawalać ndk I, \nawalićam, \nawalićasz, \nawalićają, \nawalićaj, \nawalićał1. zwykle dk «waląc jedno po drugim zgromadzić wiele czegoś w jednym miejscu»
Nawalić papierów w magazynie.
Nawaliło masę śniegu.
2. posp. «nie spełnić należycie swego obowiązku, zadania; zepsuć się, nie dopisać, zawieść»Ktoś nawala w pracy, w nauce.
Nawala silnik.
Nawaliła dętka, opona.
nawalić się pot. «napchać się, zwalić się, zebrać się w wielkiej liczbie, ilości»Nawaliło się gości.
Nawaliła się chmara dzieciaków.
Słownik języka polskiego . 2013.