- nawiedzać
- ndk I, \nawiedzaćam, \nawiedzaćasz, \nawiedzaćają, \nawiedzaćaj, \nawiedzaćał, \nawiedzaćany - nawiedzić dk VIa, \nawiedzaćdzę, \nawiedzaćdzisz, \nawiedzaćwiedź, \nawiedzaćdził, \nawiedzaćdzony1. «o kataklizmach, klęskach, chorobach, nieszczęściach itp.: wydarzać się, trapić, nękać, dotykać»
Powodzie nawiedziły kraj.
Nawiedzały go ataki kaszlu.
2. przestarz. dziś książk. «przybywać do kogoś w odwiedziny»Nawiedzać chorych.
We śnie nawiedzały go postacie zmarłych przyjaciół.
przen. dziś żywa «o uczuciach, myślach itp.: pojawiać się»Nawiedza kogoś smutek.
Nawiedziły kogoś wspomnienia, przeczucia.
3. przestarz. «o mocach nadprzyrodzonych: obdarzać łaską, zsyłać natchnienie; dotykać opętaniem, szaleństwem; wstępować w kogoś»Nawiedzony wróżbita.
Ktoś nawiedzony przez diabła.
Słownik języka polskiego . 2013.