neobehawioryzm

m IV, D. -u, Ms. \neobehawioryzmzmie, blm

psych. «współcześnie dominująca w psychologii odmiana behawioryzmu, koncentrująca się na badaniu złożonych czynności i zachowań, interpretowanych w kategoriach celu, do którego prowadzą, a nie jedynie w kategoriach prostych reakcji na bodźce»