- neoplatonik
- m III, DB. -a, N. \neoplatonikkiem; lm M. \neoplatonikicy, DB. -ów«zwolennik, wyznawca neoplatonizmu»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
néoplatónik — a m (ẹ̑ ọ) filoz. pristaš neoplatonizma … Slovar slovenskega knjižnega jezika
neoplatończyk — m III, DB. a, N. neoplatończykkiem; lm M. neoplatończykycy, DB. ów → neoplatonik … Słownik języka polskiego
nôvoplatónik — a m (ō ọ) filoz. neoplatonik … Slovar slovenskega knjižnega jezika