neotomizm

m IV, D. -u, Ms. \neotomizmzmie, blm

filoz. «współczesna wersja tomizmu, kierunek dominujący we współczesnej katolickiej myśli filozoficznej, stanowiący od 1879 r. oficjalną doktrynę filozoficzną katolicyzmu, stawiającą sobie za cel teoretyczne uzasadnienie doktryny katolickiej»