Niedbały uczeń, pracownik.
Niedbały strój.
Niedbały styl.
Niedbała wymowa.
Niedbały gest.
Niedbała poza.
Słownik języka polskiego . 2013.
niedbały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedbałyali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: wykonujący jakąś pracę niestarannie, niedokładnie, po partacku; także: lekceważący coś, nierzetelny : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gest — 1. Gest teatralny «gest przesadny, sztuczny, nienaturalny, patetyczny»: Szczupły, wysoki, miękki i jakiś niedbały, wykonywał rękami sztuczne, teatralne gesty. T. Różewicz, Opowiadania. 2. Mieć (szeroki, pański) gest «być hojnym, szczodrym,… … Słownik frazeologiczny
flejtuchowaty — flejtuchowatyaci «brudny, niechlujny, nieporządny, niedbały; zachowujący się jak flejtuch» Flejtuchowaty dzieciak. Flejtuchowate mieszkanie … Słownik języka polskiego
negliż — m II, D. u; lm M. e, D. y «swobodny strój domowy poranny lub nocny; ubiór skąpy, niekompletny, niedbały; bielizna» Poranny, nocny negliż. Być w negliżu. ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
niedbale — przysłów. od niedbały Pisać, rysować niedbale. Ubierać się niedbale. Niedbale posprzątany pokój … Słownik języka polskiego
niedbaluch — m III, DB. a; lm M. y, D. ów, B.=M. (także B.=D. tylko o mężczyznach) pot. «człowiek niedbały, niestaranny, nieporządny» … Słownik języka polskiego
nieobowiązkowy — nieobowiązkowywi 1. «nie mający poczucia obowiązku; niesumienny, niedbały» Nieobowiązkowy uczeń, pracownik. 2. «nie obowiązujący» Nieobowiązkowy przedmiot, wykład na uczelni … Słownik języka polskiego
nieporządny — nieporządnyni, nieporządnyniejszy 1. «nie utrzymujący porządku, ładu; niechlujny, niedbały» Nieporządny człowiek. Nieporządna sprzątaczka. 2. «nie utrzymany w porządku, w należytym stanie; bezładny, chaotyczny, nie uporządkowany,… … Słownik języka polskiego
niestaranny — niestarannyni, niestarannyniejszy «nie będący starannym, nie wkładający starania w coś, niedbały; świadczący o braku starania» Niestaranny pracownik. Niestaranne wykonanie czegoś … Słownik języka polskiego
nonszalancja — ż I, DCMs. nonszalancjacji, blm «niedbały, swobodny, bezceremonialny sposób zachowania się; lekceważący stosunek do otoczenia» Cechująca kogoś nonszalancja. Zachowywać się z nonszalancją. Odnosić się do czegoś z nonszalancją. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
