Niedelikatny współlokator.
Niedelikatni sąsiedzi.
Niedelikatne obchodzenie się z chorym.
Niedelikatne słowa.
Słownik języka polskiego . 2013.
niedelikatny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedelikatnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niegrzeczny, niezważający na czyjeś uczucia, szorstki w obyciu; grubiański, chamski, impertynencki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziennikarz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nietaktowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nietaktownyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiony taktu, nieumiejący się właściwie, stosownie zachować; niedelikatny, niezręczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nietaktowna koleżanka,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciosać — 1. Ciosać komuś kołki na głowie, posp. na łbie «robić komuś ciągłe wymówki, zadręczać kogoś psychicznie»: Czytał dużo, a jak czytał, to nic nie robił. Babka mu za to ciągle ciosała kołki na głowie. A. Michnik, J. Tischner, J. Żakowski, Między. 2 … Słownik frazeologiczny
świnia — 1. posp. Ktoś (jest) brudny, upaprany itp. jak świnia «ktoś (jest) bardzo brudny» 2. posp. żart. Ktoś (jest) trzeźwy jak świnia «ktoś nie jest pijany, ktoś jest zupełnie trzeźwy» 3. posp. Ktoś lezie, pcha się itp. jak świnia do koryta «ktoś jest… … Słownik frazeologiczny
ciosać — ndk I, ciosaćam, ciosaćasz, ciosaćają, ciosaćaj, ciosaćał, ciosaćany, rzad. IX, cioszę a. cieszę, cioszesz a. cieszesz, ciosz a. ciesz «obrabiać drewno lub kamień różnego rodzaju narzędziami ciesielskimi lub kamieniarskimi» Ciosać maszty okrętowe … Słownik języka polskiego
grubo — grubobiej 1. przysłów. od gruby a) w zn. 1: Grubo opatuleni, ubrani. Chleb grubo krojony, posmarowany. Mąka grubo mielona. Serwis grubo złocony. ◊ Grubo ciosany «niedelikatny, pospolity, ordynarny; o człowieku: bez ogłady, nieobyty, nieokrzesany» … Słownik języka polskiego
gruboskórny — gruboskórnyni «niedelikatny, pozbawiony taktu, subtelności, nieokrzesany, ordynarny» Gruboskórny człowiek. Gruboskórny typ. Gruboskórny charakter … Słownik języka polskiego
kanciasty — kanciastyaści «mający kanty, załamujący się ostro; nie zaokrąglony, nie wygładzony» Kanciaste kontury. Kanciaste odłamki kamieni. przen. a) «nieharmonijny, niepłynny, niezgrabny» Kanciaste ruchy. b) «szorstki, surowy, ostry, niedelikatny,… … Słownik języka polskiego
koryto — n III, Ms. korytoycie; lm D. korytoyt 1. «podłużne naczynie, zwykle drewniane, służące do pojenia i karmienia zwierząt domowych» Koryto dla cieląt. ◊ posp. Ktoś lezie, pcha się jak świnia do koryta «ktoś jest natrętny, niedelikatny, ktoś pcha się … Słownik języka polskiego
niedelikatnie — przysłów. od niedelikatny Zachowywać się niedelikatnie. Wypytywać kogoś niedelikatnie … Słownik języka polskiego
