niedorosły

niedorosły
\niedorosłyośli
«nie będący jeszcze dorosłym, dojrzałym»

Mieć niedorosłe dzieci.

Niedorosłe osobniki trzody chlewnej.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • niedorosły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedorosłyośli {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który nie osiągnął jeszcze dorosłości, który nie przeszedł jeszcze stadium dojrzewania; niedojrzały, niepełnoletni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedorośli uczniowie. Niedorosłe… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mały — mali, mniejszy 1. «mający niewielkie rozmiary; nieduży, niski; występujący w niewielkiej ilości, liczbie» Mały domek, las, ogród. Mały kawałek, kęs, łyk. Mała część czegoś. Człowiek małego wzrostu. Mała kwota, suma. Mały nakład, procent, wybór. ∆ …   Słownik języka polskiego

  • młodociany — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, młodocianyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który jest młody i jeszcze niedorosły (także w rozumieniu prawa) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młodociani widzowie. Młodociani… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • młodociany — młodocianyni 1. «bardzo młody, niedorosły; niepełnoletni, małoletni, nieletni» Młodociana córka. Młodociane towarzystwo. Młodociani czytelnicy. 2. «pochodzący z okresu wczesnej młodości; charakterystyczny dla tego okresu, przypominający go»… …   Słownik języka polskiego

  • niedojrzały — niedojrzałyali 1. «o organizmach żywych: nie będący w pełni rozwoju biologicznego; taki, który nie osiągnął najlepszej jakości; o ludziach: niedorosły, nierozwinięty fizycznie» Niedojrzała dziewczyna. Niedojrzali młodzieńcy. Niedojrzałe zboża.… …   Słownik języka polskiego

  • panicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów przestarz. «niedorosły syn w zamożnej rodzinie; młody chłopiec, kawaler; także: młodzieniec wytworny, rozpieszczony, młody elegant, strojniś» Modny, światowy panicz. Wychować syna na panicza …   Słownik języka polskiego

  • słoniątko — n II, N. słoniątkokiem; lm D. słoniątkotek «młody, niedorosły słoń» …   Słownik języka polskiego

  • słonik — m III, DB. a, N. słonikkiem; lm M. i 1. «młody, niedorosły słoń; słoniątko» 2. zool. «Curculio, chrząszcz z rodziny ryjkowców będący szkodnikiem, znany zwłaszcza słonik orzechowiec, przechodzący rozwój w orzechach laskowych» …   Słownik języka polskiego

  • smarkaty — smarkatyaci pot. «będący smarkaczem; mający cechy smarkacza, niedorosły; świadczący o niedorosłości, niedojrzałości» Smarkata pielęgniarka. Smarkaty wiek. Jesteś jeszcze smarkaty. smarkaty, smarkata w użyciu rzecz. «smarkacz, smarkula» …   Słownik języka polskiego

  • sztubacki — sztubackiccy pot. «uczniowski; często lekceważąco: młodzieńczy, niedorosły, niedojrzały» Żargon sztubacki. Życie sztubackie. Sztubackie żarty, figle …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”