Niedorzeczność planu, pomysłu.
Mówić, pleść niedorzeczności.
Słownik języka polskiego . 2013.
niedorzeczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. niedorzecznośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} brak sensu, logiki, uzasadnienia w czymś; także: coś pozbawionego sensu, logiki itp.; absurd, nonsens, bzdura : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedorzeczność projektu, zamiaru.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nonsens — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż Ia, D. u, Mc. nonsenssie {{/stl 8}}{{stl 7}} coś (zwykle słowa, sytuacje itp.) pozbawionego sensu, logiczności; bzdura, brednia, głupstwo, niedorzeczność, absurd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powypisywać nonsensy. Ten pomysł … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
zawracanie — 1. pot. Zawracanie głowy, gitary «bzdura, głupstwo, nonsens, niedorzeczność»: – Odmieniłeś się, Istvan. – Zawracanie głowy! – Wpadałeś na kawę, zawsze mieliśmy o czym pomówić – robiła wyrzuty. W. Żukrowski, Tablice. (...) odwoływanie się do… … Słownik frazeologiczny
absurd — m IV, D. u, Ms. absurdrdzie; lm M. y «wyrażenie sprzeczne lub nie mające sensu; niedorzeczność, nonsens» Oczywisty absurd. Mówić absurdy. Doprowadzić do absurdu. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
bezsens — m IV, D. u, Ms. bezsenssie; lm M. y «brak sensu, uzasadnienia, logiczności w czymś, niedorzeczność, nonsens, absurd, bezsensowność; zwykle w lm: coś bezsensownego, brednie» Bezsens postępowania, czynu, sytuacji. Coś jest bezsensem. Mówić,… … Słownik języka polskiego
bzdura — ż IV, CMs. bzduraurze; lm D. bzduraur 1. pot. «brednia, głupstwo, nonsens, niedorzeczność» Opowiadać, pleść bzdury. Wierzyć w bzdury. 2. pot. «rzecz niepoważna, głupia; bagatela, błahostka, drobiazg» Z byle bzdury robią wielkie rzeczy … Słownik języka polskiego
farsa — ż IV, CMs. farsasie; lm D. fars «odmiana komedii, oparta na błahych konfliktach, posługująca się elementami komizmu sytuacyjnego, karykatury i groteski» Dowcipna, lekka, płaska, zabawna farsa. Francuska farsa. Grać, wystawić farsę. przen. «rzecz… … Słownik języka polskiego
głupstwo — n III, Ms. głupstwowie; lm D. głupstw 1. «coś, co nie ma sensu, głupie powiedzenie, głupi postępek; absurd, nonsens, niedorzeczność, bzdura, brednie» Gadać, pleść głupstwa. Narobić głupstw. Wybić komuś głupstwa z głowy. ◊ Palnąć głupstwo… … Słownik języka polskiego
idiotyczność — ż V, DCMs. idiotycznośćści, blm «cecha tego, co jest idiotyczne; głupota, niedorzeczność, bezsensowność, bzdurność» Idiotyczność sytuacji, tekstu … Słownik języka polskiego
