niefortunny

niefortunny
\niefortunnyni
«nie mający szczęścia, nieszczęśliwy, pechowy; niepomyślny, nieudany, chybiony»

Niefortunny los.

Niefortunny gracz.

Niefortunni zawodnicy.

Niefortunny obrót sprawy.

Niefortunna wyprawa.

Niefortunny pomysł.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • niefortunny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niefortunnynni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który nie ma szczęścia; pechowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niefortunny zawodnik. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niefortunnie — przysłów. od niefortunny Ożenić się niefortunnie. Upadła tak niefortunnie, że złamała rękę …   Słownik języka polskiego

  • nieszczęsny — nieszczęsnyęśni 1. poet. → nieszczęśliwy w zn. 1 2. książk. → nieszczęśliwy w zn. 2 3. pot. «ze współczuciem, politowaniem itp. o czymś lub o kimś wydającym się śmiesznym, brzydkim, nieudanym: pechowy, niefortunny» Nieszczęsny bohater skandalu …   Słownik języka polskiego

  • nieudany — nieudanyni «taki, który się nie udał, zawiódł czyjeś oczekiwania; niefortunny, chybiony» Nieudany urlop. Nieudane próby. Nieudane dziecko …   Słownik języka polskiego

  • niewczesny — «dziejący się w niewłaściwym czasie, nie w porę; niewłaściwy, nieodpowiedni, niestosowny, niefortunny» Niewczesny wybuch wesołości. Niewczesny żart, żal …   Słownik języka polskiego

  • pech — m III, DB. a, blm pot. «niepomyślny, niefortunny zbieg okoliczności, brak szczęścia, powodzenia» Straszny pech. A to pech! Mieć pecha. Pech kogoś prześladuje. Pech chciał, że coś się stało. ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego

  • pechowy — pechowywi pot. «mający pecha, pełen niepowodzeń, prześladowany przez los; niefortunny, fatalny» Pechowy człowiek. Pechowy uczeń, zawodnik. Pechowy dzień, rok …   Słownik języka polskiego

  • poroniony — imiesł. bierny czas. poronić (p.) poroniony w użyciu przym. «nieudany, niefortunny, chybiony» Poroniony pomysł …   Słownik języka polskiego

  • upadek — m III, D. upadekdku, N. upadekdkiem; lm M. upadekdki 1. «nagła, niezamierzona zmiana pozycji pionowej na poziomą; przewrócenie się; spadnięcie, zlecenie z góry na dół» Niefortunny upadek. Upadek zawodniczki na lodzie. Upadek na plecy, na głowę.… …   Słownik języka polskiego

  • feralny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, feralnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} uważany za przynoszący niepowodzenia, nieszczęścia; przynoszący niepomyślne wydarzenia; pechowy, niefortunny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Feralny dzień, rok. Feralna trzynastka. <łac.>… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”