Jest niegodny (niegodzien) szacunku, uwagi.
Czyn niegodny uczciwego człowieka.
Niegodne postępowanie.
Niegodny czyn.
Słownik języka polskiego . 2013.
niegodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niegodnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewart kogoś lub czegoś, niezasługujący na coś; nielicujący z czyjąś godnością : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postępowanie niegodne prawdziwego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieobywatelski — «niegodny obywatela; aspołeczny» Nieobywatelska postawa. Nieobywatelskie czyny. Nieobywatelskie postępowanie … Słownik języka polskiego
Frank Steif — Tino Hemmann (* 2. Februar 1967 in Leipzig) ist ein deutscher Schriftsteller und Inhaber eines Verlages. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werk 3 Veröffentlichungen 4 Weblinks // … Deutsch Wikipedia
Tino Hemmann — (2009) Tino Hemmann (* 2. Februar 1967 in Leipzig) ist ein deutscher Schriftsteller und Verleger. Hemmann entwickelte aus seinem 2001 gegründeten Selbstverlag einen Publikumsverlag in Leipzig, der 2004 unter dem Namen Engelsdorfer Verlag… … Deutsch Wikipedia
dłoń — 1. (Jasno) jak na dłoni «wyraźnie, w sposób widoczny, oczywisty»: Widział jak na dłoni drogę jej rozumowania. S. Żeromski, Przedwiośnie. 2. (Mieć) serce na dłoni «być uczynnym, otwartym, szczerym, serdecznym»: Albo kogoś lubił i wtedy miał dla… … Słownik frazeologiczny
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
mundur — 1. Obraza munduru «uchybienie osobie noszącej mundur, uchybienie godności żołnierza» 2. Splamić mundur «popełnić czyn niegodny tego, kto nosi mundur»: (...) splamił mundur współpracą z okupantem. K. Kolińska, Orzeszkowa. 3. Włożyć, przywdziać… … Słownik frazeologiczny
błahy — błahyhszy «nie mający istotnego znaczenia, wartości, niegodny uwagi» Błahy powód. Martwić się z błahych przyczyn. Błaha sprawa … Słownik języka polskiego
bydlęcy — «dotyczący bydlęcia, związany z bydlęciem, właściwy bydlęciu; przeznaczony dla bydląt» Bydlęcy ryk. Bydlęca choroba. Sól bydlęca. Wagon bydlęcy. ∆ zool. Bąk bydlęcy → bąk w zn. 5 przen. «niegodny człowieka, bezwartościowy moralnie, bezmyślny»… … Słownik języka polskiego
dżentelmen — m IV, DB. a, Ms. dżentelmennie; lm M. dżentelmenni, DB. ów «mężczyzna dobrze wychowany, taktowny, rycerski, umiejący się zachować w każdej sytuacji; także mężczyzna wytworny, elegancko ubrany» Postępek niegodny dżentelmena. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
