niemota

niemota
ż IV, CMs. \niemotaocie
1. blm
«brak zdolności mówienia z zachowaniem słuchu, głównie wskutek zaburzeń czynności ośrodków mowy w mózgu lub w następstwie ciężkich schorzeń psychicznych»
2. ż a. m odm. jak ż IV, CMs. \niemotaocie; lm MB. \niemotaty, D. \niemotaot (także DB. \niemotatów - tylko o mężczyznach)
«człowiek wolno myślący, nierozgarnięty, powolny; gapa»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • niemota — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. niemotaocie, blm, med. {{/stl 8}}{{stl 7}} utrata zdolności mówienia przy jednoczesnym zachowaniu słuchu, powstająca w następstwie zmian organicznych w mózgu lub nasilania się niektórych chorób psychicznych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • afazja — ż I, DCMs. afazjazji, blm med. psych. «zaburzenia mowy, powstałe wskutek uszkodzenia niektórych okolic półkuli (lewej lub prawej) mózgu, polegające na niemożności wyrażenia myśli słowami, niekiedy znalezienia odpowiedniego słowa lub dźwięku albo… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”