nieodwołalny

nieodwołalny
«nie mogący być odwołanym, cofniętym; nieunikniony, konieczny, ostateczny»

Nieodwołalna decyzja.

Nieodwołalny wyrok, termin.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • nieodwołalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, od którego nie ma odwołania; definitywny; niepodważalny, ostateczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieodwołalna decyzja. Nieodwołalne postanowienie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • raz — 1. Coś jest w sam raz (dla kogoś, dla czegoś) «coś jest dokładnie takie, jak trzeba, odpowiednie dla kogoś lub do jakichś celów; akurat»: Tonik jest w sam raz. Przyjemnie odświeża, nie lepi się ani nie pozostawia suchej skóry. TSt 3/2000. (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • bezapelacyjny — «nie budzący zastrzeżeń, nie dopuszczający sprzeciwu; nieodwołalny» Bezapelacyjna decyzja. Bezapelacyjny wyrok. Bezapelacyjne zwycięstwo kolarzy …   Słownik języka polskiego

  • decydujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. decydować (p.) decydujący w użyciu przym. «stanowczy, nieodwołalny» Decydujący krok …   Słownik języka polskiego

  • nieodwołalność — ż V, DCMs. nieodwołalnośćści, blm rzecz. od nieodwołalny Nieodwołalność wyroku. Nieodwołalność przemian społecznych …   Słownik języka polskiego

  • nieodwracalny — «taki, którego nie można zmienić, którego następstw nie można usunąć; nieodwołalny» Nieodwracalne uszkodzenie kości. Nieodwracalna decyzja. ∆ chem. Reakcje nieodwracalne «reakcje przebiegające tylko w jednym kierunku, w których wyniku substraty… …   Słownik języka polskiego

  • nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć …   Słownik języka polskiego

  • stanowczy — «umiejący powziąć kategoryczną decyzję, nie ulegający wahaniom, zdecydowany; będący wyrazem czyjegoś zdecydowania, nieodwołalny, niezmienny, kategoryczny» Stanowczy człowiek. Stanowczy głos, ton. Stanowcze zdanie, postanowienie. Stanowcza decyzja …   Słownik języka polskiego

  • zawsze — 1. «przez cały czas, który się ogarnia myślą; wciąż, stale, nieustannie» Był zawsze pełen życia. Zawsze szanował cudze poglądy. Mógł zawsze na niego liczyć. Spotkamy się tam, gdzie zawsze. Jadł to co zawsze. Los nie zawsze im sprzyjał. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • bezapelacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niepodlegający zmianie, niemożliwy do zakwestionowania; nieodwołalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezapelacyjna decyzja. Bezapelacyjne zwycięstwo w wyborach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”