Słownik języka polskiego . 2013.
koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… … Słownik języka polskiego
tapir — m IV, DB. a, Ms. tapirirze; lm M. y zool. «Tapirus, nieparzystokopytny, roślinożerny ssak z rodziny o tej samej nazwie, mający nos i wargę przekształcone w niewielką ruchliwą trąbę przystosowaną do chwytania; zamieszkuje tropikalne dżungle… … Słownik języka polskiego
koń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. koni, N. mi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czworonożny ssak nieparzystokopytny, roślinożerny, o wadze 200 –1000 kg, z długim ogonem z włosia, różnorodnie umaszczony,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tapir — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. tapirirze {{/stl 8}}{{stl 7}} roślinożerny ssak nieparzystokopytny, którego nos i górna warga przekształcone są w chwytną trąbę; zamieszkuje dżungle Ameryki Płd. i Indochin <indiań. dialekt tupi w Brazylii> … Langenscheidt Polski wyjaśnień
