- nieposłuszny
- \nieposłusznyni, \nieposłusznyniejszy«nie spełniający poleceń, nie słuchający rozkazów; krnąbrny, oporny»
Nieposłuszny uczeń.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieposłuszny
Look at other dictionaries:
nieposłuszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieposłusznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} niestosujący się do poleceń, nakazów; samowolny, niesforny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieposłuszny smarkacz. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hardy — hardyrdzi 1. «dumny, wyniosły, butny» Hardy duch. Harda postawa. Harde spojrzenie. Dziewczyna harda jak królowa. 2. «zuchwały, krnąbrny, nieposłuszny» Harde dziecko. Hardzi uczniowie. 3. łow. «o ptakach, zwłaszcza o kuropatwach: nie dający się… … Słownik języka polskiego
krnąbrny — krnąbrnyni, krnąbrnyniejszy «nie dający sobą kierować, uparty, nieposłuszny; znamionujący upór, przekorę» Krnąbrne dziecko. Krnąbrne zachowanie … Słownik języka polskiego
narowisty — «o koniu, ośle itp.: mający narowy; trudny do prowadzenia; uparty, nieposłuszny» … Słownik języka polskiego
niegrzeczny — niegrzecznyni, niegrzecznyniejszy «nieuprzejmy, źle wychowany; ordynarny, grubiański, szorstki; o dziecku: kapryśny, nieposłuszny, niesforny, swawolny» Niegrzeczne słowa. Niegrzeczne zachowanie, postępowanie. Niegrzeczni synowie. Był niegrzeczny… … Słownik języka polskiego
niekarny — niekarnyni «nie będący karnym, nie chcący się podporządkować; samowolny, niezdyscyplinowany, nieposłuszny» Niekarny oddział żołnierzy. Niekarni uczniowie. Niekarny pies … Słownik języka polskiego
nieposłusznie — nieposłusznieej przysłów. od nieposłuszny … Słownik języka polskiego
niesforny — niesfornyni, niesfornyniejszy «nie dający się ująć w karby; nie chcący się podporządkować; niezdyscyplinowany, nieposłuszny, buntowniczy» Niesforne dzieci. Niesforna gromada chłopców. przen. Niesforny kosmyk włosów … Słownik języka polskiego
niesubordynowany — niesubordynowanyni «odznaczający się niesubordynacją; niezdyscyplinowany, nieposłuszny, samowolny» Niesubordynowana pracownica … Słownik języka polskiego
oporny — opornyni, opornyniejszy 1. «przeciwstawiający się, opierający się cudzej woli, przemocy; nieustępliwy, nieposłuszny» Oporny płatnik. Oporny wobec czyichś żądań. 2. «nie poddający się działaniu jakiejś siły; stawiający opór» Długo mocował się z… … Słownik języka polskiego
