Niepowodzenia szkolne, życiowe.
Doznać w czymś niepowodzenia.
Nie zrażać się niepowodzeniem.
Słownik języka polskiego . 2013.
niepowodzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm. D. niepowodzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} niepomyślne zakończenie jakiegoś przedsięwzięcia, niekorzystny obrót spraw; coś, co się nie powiodło; brak powodzenia; porażka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrażać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klapa — Niepowodzenie, zwłaszcza całkowite; fiasko; bankructwo Eng. A failure, especially a total one; bankruptcy … Słownik Polskiego slangu
klops — Niepowodzenie, zwłaszcza całkowite; fiasko; bankructwo Eng. A failure, especially a total one; bankruptcy … Słownik Polskiego slangu
fiasko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} całkowite niepowodzenie jakiegoś przedsięwzięcia; niepowodzenie, klapa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rokowania zakończyły się fiaskiem. <wł.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dola — i (czy) niedola «różne koleje losu, powodzenie i niepowodzenie, szczęście i nieszczęście»: Niepomna na nic poszła na oślep w szaleństwo tego nagle rozgorzałego uczucia, porzucając dom, męża i dzieci i wiążąc się na resztę życia, na dolę i niedolę … Słownik frazeologiczny
gorzki — 1. Gorzka pigułka «przykrość, niepowodzenie, porażka, które trzeba znieść bez skargi»: Rodzina Pana, z którą cały nasz zespół ma kontakt od czasu do czasu, usiłuje osłodzić, z poczciwych intencji, tę gorzką pigułkę, ale myśmy już zrozumieli – że… … Słownik frazeologiczny
obstrzał — Być, znaleźć się, stanąć itp. pod obstrzałem (czegoś) «stać się obiektem powszechnej krytyki lub jakiegoś, głównie słownego, ataku»: Mąż wyładowuje na mnie każde niepowodzenie w pracy, stale jestem pod obstrzałem jego krytyki, wszystko, co zrobię … Słownik frazeologiczny
stracony — 1. Ktoś u kogoś jest stracony «ktoś dla kogoś przestał się liczyć»: Trzeba było tyle nie pić (...). Nagadałeś mu samych bzdur i teraz jesteś u niego stracony (...). Roz tel 1996. 2. Stać, trwać na straconej pozycji «znajdować się w bardzo… … Słownik frazeologiczny
dola — ż I, DCMs. dolali; zwykle blm 1. «los przypadający komuś w udziale; położenie, stan» Dobra, zła dola. Ulżyć komuś w ciężkiej doli. ◊ Dola i niedola «różne koleje losu, powodzenie i niepowodzenie, szczęście i nieszczęście» □ Od złej doli głowa… … Słownik języka polskiego
fatalny — fatalnyni, fatalnyniejszy 1. «przynoszący niepowodzenie; zgubny, feralny, pechowy» Fatalny los. Fatalne następstwa, skutki. Fatalny błąd, przypadek, zbieg okoliczności. Fatalna liczba. 2. «niepomyślny, nieprzyjemny, bardzo zły, okropny» Fatalny… … Słownik języka polskiego
