- nierozsądnie
- \nierozsądnieejprzysłów. od nierozsądny
Działać, postępować nierozsądnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
nierozsądnie
Look at other dictionaries:
nierozsądnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} wbrew (zdrowemu) rozsądkowi, niezgodnie z tym, co dyktuje rozsądek; niemądrze, nierozważnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachowywać się, postąpić nierozsądnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palnąć — pot. Palnąć głupstwo, gafę, byka a) «powiedzieć lub napisać coś niedorzecznego»: Nie jestem pewien, czy spełniam wszystkie kryteria – mówiąc to zląkł się, że palnął głupstwo, gdyż te zastrzeżenia nie mogły robić dobrego wrażenia (...). J.… … Słownik frazeologiczny
rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… … Słownik frazeologiczny
dzieciak — m III, DB. a, N. dzieciakkiem; lm MB. dzieciakki, D. dzieciakków «z odcieniem rubaszności, pieszczotliwości lub lekceważenia o dziecku» Nieznośny, rozkapryszony, rozwrzeszczany dzieciak. Uciszać, poskramiać dzieciaki. przen. «człowiek dorosły… … Słownik języka polskiego
dzieciuch — m III, DB. a; lmMB. y, D. ów 1. «żartobliwie o małym dziecku» przen. «lekceważąco, z pobłażaniem o człowieku młodym lub postępującym nierozsądnie, dziecinnie, jak dziecko» Zakochał się dzieciuch i chce się żenić. 2. tylko w lm, roln. «choroba… … Słownik języka polskiego
dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… … Słownik języka polskiego
zwariować — dk IV, zwariowaćriuję, zwariowaćriujesz, zwariowaćriuj, zwariowaćował 1. pot. «ulec chorobie umysłowej, dostać obłędu, pomieszania zmysłów; oszaleć» 2. pot. «stracić rozsądek, opanowanie, równowagę psychiczną; zachować się dziwacznie,… … Słownik języka polskiego
być niespełna rozumu — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być chorym psychicznie, wariatem {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} być głupim; zachowywać się, postępować nienormalnie, nierozsądnie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dzieciuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek młody albo postępujący, zachowujący się jak dziecko, niepoważnie, nierozsądnie, niedojrzale {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głupieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, głupiećeję, głupiećeje, głupiećpiał, głupiećpieli {{/stl 8}}– zgłupieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zatracać jasność rozumowania, zaczynać postępować nielogicznie, nierozsądnie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
