Nierozważny śmiałek.
Nierozważne postanowienie, przedsięwzięcie.
Nierozważne słowa.
Podjąć nierozważną decyzję.
Słownik języka polskiego . 2013.
nierozważny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nierozważnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który nie zastanawia sią nad ewentualnymi niepożądanymi konsekwencjami swego postępowania, działający pochopnie, niekierujący się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy … Słownik języka polskiego
nieoględny — nieoględnyni «pozbawiony rozwagi, zastanowienia; nieostrożny, nierozważny» Nieoględne słowa, poczynania. Nieoględny mówca … Słownik języka polskiego
nieopatrzny — nieopatrznyni «nieostrożny, nieoględny, nierozważny, niebaczny, lekkomyślny» Nieopatrzny postępek. Nieopatrzne słowa … Słownik języka polskiego
nierozsądny — nierozsądnyni, nierozsądnyniejszy 1. «pozbawiony, nie mający rozsądku; nierozważny, lekkomyślny, nieroztropny» Nierozsądny marzyciel, śmiałek. Nierozsądna kobieta. 2. «niezgodny z rozsądkiem, świadczący o braku rozsądku» Nierozsądny postępek.… … Słownik języka polskiego
nierozważnie — nierozważnieej przysłów. od nierozważny w zn. 2 Przyobiecać coś nierozważnie. Zobowiązać się do czegoś nierozważnie … Słownik języka polskiego
nieuważny — nieuważnyni 1. «odznaczający się brakiem uwagi; roztargniony» Nieuważny korektor. Był nieuważny w pracy. 2. «spowodowany brakiem uwagi, wynikający z braku zastanowienia; nierozważny, nieroztropny» Nieuważna obserwacja. Nieuważne zapoznanie się z… … Słownik języka polskiego
ograniczenie — n I 1. rzecz. od ograniczyć. 2. lm D. ograniczenieeń «norma, przepis ograniczające czyjąś swobodę działania, zabraniające czegoś» Ograniczenia szybkości w ruchu kołowym. Korzystać z czegoś bez ograniczeń. 3. blm «brak szerszych horyzontów… … Słownik języka polskiego
płochy — płosi przestarz. «niestały w uczuciach, rzadziej w poglądach; lekkomyślny, nierozważny» Płocha dziewczyna … Słownik języka polskiego
