- bąblowiec
- m II, DB. \bąblowiecwca; lm M. \bąblowiecwce«larwa tasiemca z rodzaju Echinococcus, rozwijająca się pod postacią pęcherza osiągającego znaczną wielkość w różnych narządach i tkankach wielu ssaków domowych i wolno żyjących, a także ludzi»
Słownik języka polskiego . 2013.