bąblowiec

bąblowiec
m II, DB. \bąblowiecwca; lm M. \bąblowiecwce
«larwa tasiemca z rodzaju Echinococcus, rozwijająca się pod postacią pęcherza osiągającego znaczną wielkość w różnych narządach i tkankach wielu ssaków domowych i wolno żyjących, a także ludzi»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”