Grzeszyć nieuctwem.
Zarzucać komuś nieuctwo.
Walczyć z nieuctwem.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieuctwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. nieuctwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak wykształcenia wynikający z niechęci do nauki, uczenia się; ignorancja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tępić nieuctwo. Udowodnić komuś nieuctwo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciemniactwo — n III, Ms. ciemniactwowie, blm pot. pogard. «ciemnota, zacofanie, tępota; ignorancja, nieuctwo» … Słownik języka polskiego
ignorancja — ż I, DCMs. ignorancjacji, blm «brak wiedzy, nieznajomość czegoś; nieuctwo» Powszechna, zupełna, absolutna, kompromitująca ignorancja. Ignorancja laika w jakiejś dziedzinie. Dawać dowody swojej ignorancji. Przejawiać, okazać ignorancję w czymś.… … Słownik języka polskiego
ignorancki — ignoranckiccy «zdradzający ignorancję, nieuctwo» Ignorancki artykuł. Ignorancka opinia. Ignoranccy sprawozdawcy sportowi … Słownik języka polskiego
ignorancja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak podstawowych wiadomości o jakiejś dziedzinie, nieuctwo; niewiedza, nieznajomość czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówi się, że dziennikarzy cechuje ignorancja w sprawach kultury i religii.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaginać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaginaćam, zaginaća, zaginaćają, zaginaćany {{/stl 8}}– zagiąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zaginaćgnę, zaginaćgnie, zaginaćgnij, zaginaćgiął, zaginaćgięli, zaginaćgięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
