niezdolność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niezdolnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak zdolności, łatwości zdobywania wiedzy, umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezdolność uczniów. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
impotencja — ż I, DCMs. impotencjacji, blm «niezdolność mężczyzny do stosunku płciowego; niemoc płciowa» przen. «niezdolność do działania; niemoc, bezsilność» Impotencja twórcza. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
impotencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niemożność osiągnięcia przez mężczyznę erekcji, niezdolność do odbycia stosunku seksualnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Leczenie impotencji. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmiękczenie — pot. Rozmiękczenie mózgu «głupota, otępienie, niezdolność do logicznego myślenia» … Słownik frazeologiczny
wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… … Słownik frazeologiczny
agamia — ż I, DCMs. agamiamii, blm biol. «niezdolność rozmnażania płciowego na skutek niedorozwoju narządów płciowych, np. u mrówek, pszczół robotnic» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
agnozja — ż I, DCMs. agnozjazji, blm med. psych. «niezdolność rozpoznawania bodźców działających na poszczególne zmysły przy zachowaniu elementarnych czynności zmysłowych, powstała najczęściej na skutek uszkodzenia pewnych ośrodków mózgowych» Agnozja… … Słownik języka polskiego
agramatyzm — m IV, D. u, Ms. agramatyzmzmie, blm med. psych. «niezdolność tworzenia poprawnych form gramatycznych, błędne budowanie zdań będące zwykle objawem pewnych schorzeń ośrodkowego układu nerwowego i niedorozwoju umysłowego; u dzieci jest objawem… … Słownik języka polskiego
alalia — ż I, DCMs. alalialii, blm med. psych. «niezdolność mówienia spowodowana zaburzeniami systemu nerwowego lub defektami narządów mowy» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
amuzja — ż I, DCMs. amuzjazji, blm med. «niezdolność do rozpoznawania melodii lub zaburzenie umiejętności śpiewu, gry na instrumencie muzycznym wskutek uszkodzenia kory mózgowej, występujące zwykle z objawami afazji» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego