behawioryzm

behawioryzm
[wym. bihewioryzm]
m IV, D. -u, Ms. \behawioryzmzmie, blm
psych. «kierunek w psychologii, uznający za przedmiot badań tylko dostrzegalne zachowanie się ludzi i zwierząt, nie zaś niedostępne dla obserwatora zjawiska psychologiczne»
‹ang.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • behawioryzm — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. bihewioryzm a. bihawioryzm a. behawioryzm] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. behawioryzmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kierunek w psychologii XX w. ukształtowany w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”